ROSALIA, POETA INMORTAL

CANTARES GALLEGOS.

I

Has de cantar,

meniña gaitera;

has de cantar,

que me morro de pena.

Canta, meniña,

na beira da fonte;

canta,daréiche

boliños do pote.

Canta, meniña,

con brando compás,

daréiche unha proia

da pedra do lar.

Papiñas con leite

tamén che daréi;

sopiñas con viño,

torrexas con mel.

Patacas asadas

con sal e vinagre,

que saben a noces.

¡Que ricas que saben!

¡Que feira, rapaza,

si cantas faremos...!

Festiña por fora,

festiña por dentro.

Canta, si queres,

rapaza do demo;

canta, si queres;

daréiche un mantelo.

Canta, si queres,

na lengua que eu falo.

Daréiche un mantelo.

Daréiche un refaixo.

Co son da gaitiña,

co son da pandeira,

che pido que cantes,

rapaza morena.

Co son da gaitiña,

co son do tambor,

che pido que cantes,

meniña, por Dios.